Istraživanje UNS-a o ubijenim i nestalim novinarima na prostoru bivše Jugoslavije od 1991. do 1995. godine
Kako je ratni reporter TV Beograd Dušan Tepšić (30) poginuo kod Obudovca 22. novembra 1992, a njegove kasete sa snimcima s ratišta završile kod Hrvata
Zla sudbina putnika na koridoru
Pred njim je bila pevačka karijera, rat ga je napravio novinarem Srpskog radija Petrova gora iz Vrginmosta i ratnim reporterom Televizije Beograd.
Dosije UNS-a o ubijenim i nestalim novinarima
Smrt na Medenoj glavici
Ratni reporter Radio Novog Sada i Radio Foče Ranko Elez, diplomirao novinarstvo u Sarajevu 1987, ali je ovim poslom počeo ozbiljno da se bavi tek kad je počeo rat. Malo više od godinu dana je radio kao novinar.
Deseti jun 1993. godine bio je četvrtak. Novinar Ranko Elez, poznat kao Ziko, za dva dana trebalo je da se veri dugogodišnjom devojkom, tu iz Foče. Ali, tog četvrtka u poslednjem momentu ubacio je ranac i uskočio u "pincgauer" da izveštava sa kote Medena glavica, značajne Vojsci Republike Srpske koju je minule noći osvojila. Bio je to put s kog se neće vratiti. Od jednog metka ostao je na mestu mrtav. Imao je 32 godine.
Dosije UNS-a o ubijenim i nestalim novinarima: Miloš Vulović, novinar Radio Ilidže poginuo je 30. januara 1993. u sarajevskom naselju Azići od gelera granate
Smrt u bratovoj jakni
Školovan kao fotoreporter postao je novinar, a kad je počeo rat određen je na radnu obavezu u Radio Ilidžu koja je formirana u tom drmatičnom vremenu.
Živko Filipović, fotoreporter "Srpskog slova" i snimatelj TV Novi Sad poginuo je 30. januara 1993. u sarajevskom naselju Azići od granate
Kako je otišao legendarni Žikon sa Ilidže
Godinama je radio u sarajevskim "Večernjim novinama", a početkom rata u BiH učestvuje u osnivanju glasila Srpske opštine Ilidža
UNS-ovo istraživanje ubistva šabačke ekipe RTS-a: Zorana Amidžića, Bore Petrovića, Dejana Milićevića i mobilisanog Sretana Ilića na Baniji 1991. godine (1. deo)
Svi lažni Božićevi novinari i uloga jednog teksta iz «Slobodnog tjednika» u nekažnjenom zločinu
Da bi se uspostavio okvir za ovu strašnu priču o stradanju srpskih novinara na ratištu u Hrvatskoj neophodno je podsetiti čitaoca šta je bio Slobodni tjednik (ST), nedeljni tabloid, koji je izlazio u Zagrebu, a u kom je po ubistvu RTS-ove šabačke ekipe objavljen tekst prepun neistina, potpisan sa Jovan Kubura. Taj tekst sadržao je dva dokumenta koja su bila kod Amidžića kada je ubijen.
UNS-ovo istraživanje ubistva šabačke ekipe RTS-a: Zorana Amidžića, Bore Petrovića, Dejana Milićevića i mobilisanog Sretana Ilića na Baniji 1991. godine (2. deo)
Sloboda kao pravo na streljanje ili kako su novinari „Slobodnog tjednika" zamračivali sliku ubistva da se ona nikad ne bi razvila do kraja
Bela podeblja koverta stigla je u porodično poštansko sanduče Amidžića u Šapcu. Ubijeni Zoran Amidžić već je bio sahranjen. Suprugu Snežanu policija je već upozorila da bi moglo biti provokacija, poziva, čudne pošte. Trebalo bi da ih obavesti ako se tako nešto desi. To je i uradila.
Šta se nalazi u pismu na kom je bio ispisan primalac, ali ne i ko šalje, prvi su saznali policajci.
UNS-ovo istraživanje ubistva šabačke ekipe RTS-a: Zorana Amidžića, Bore Petrovića, Dejana Milićevića i mobilisanog Sretana Ilića na Baniji 1991. godine (3. deo)
Zasjeda na Baniji: Ko je ubio šabačke novinare?
Deveti je oktobar, 1991. godine. Rat u Hrvatskoj traje već nekoliko mjeseci, kasarne su uveliko pod blokadama, a opsada Vukovara bliži se završnoj fazi. Na banijskom ratištu jedinice Jugoslovenske narodne armije (JNA) ušle su u Petrinju. Hrvatska vojska, odnosno tada još uvijek pripadnici Zbora narodne garde (Zenge) povukli su se iz grada, prešli rijeku Kupu i utvrdili u selu Brest.
Slobodni tjednik: U vrtlogu raspada Jugoslavije
O “prvom nezavisnom jugoslavenskom listu” koji je rušio Jugoslaviju.
Dvadeset osmog februara 1990. godine ulični prodavci novina nudili su hrvatskim čitaocima nešto posve drugačije. Izašao je prvi broj Slobodnog tjednika (ST). U zaglavlju natpis: “prvi nezavisni jugoslavenski list”. I zaista, jugoslovenski jeste bio, barem u prvih nekoliko izdanja. O nezavisnosti se da diskutovati uzevši u obzir svu maglovitost predratnog perioda u kome je počeo da se štampa. Svakako, onaj koji ga je stvorio i čijom smrću je nestao, nikada nije do kraja javnosti ispričao svoju priču.
Dosije UNS-a o ubijenim novinarima – Zoran Amidžić, Bora Petrović, Dejan Milićević i mobilisani Sretan Ilić stradali su 9. oktobra 1991. godine na Baniji
Sećanje na šabačku ekipu: Priča o mom Zoranu
Za Dosije UNS-a govorila je Snežana Amidžić, supruga šefa dopisništva RTS-a iz Šapca Zorana Amidžića. Zoran je završio istoriju. Njega to uopšte nije zanimalo. Želeo je da studira režiju. Po završetku fakulteta počeo je da predaje u gimnaziji u Šapcu.
UNS otkrio brojne nepoznate podatke o ubistvima novinara srpskih redakcija na prostoru bivše Jugoslavije, objedinjen Dosije čeka podatke iz BiH
Više od 30 godina prošlo je od ubistva dopisničke ekipe Radio-televizije Beograd, sada Radio-televizije Srbije, koju je predvodio šabački novinar Zoran Amidžić.
Predstavljeno istraživanje UNS-a o ubijenim i nestalim novinarima: Bez UNS-ovog istraživanja u javnosti bi postojale samo neistine „Slobodnog tjednika“
Do kojih su podataka došli novinari istraživanjem ubistava svojih kolega od 1991. do 1995. godine na prostoru bivše Jugoslavije, šta su tim povodom uradili tužioci, kao i postoji li saradnja između srpskog i tužilaštava za ratne zločine u susednim zemljama na prostoru bivše Jugoslavije? O svemu tome razgovarali su novinari, advokati, predstavnici Javnog tužilaštva za ratne zločine juče u Pres centru UNS-a.
