Fond Jovan i Ješa Pantelić
Testamentom novinara Jovana Đ. Pantelića Udruženju novinara Srbije zaveštani su kuća i dvorište u Vrnjačkoj Banji, kao "Fond Jovana i Ješe Pantelića". Početkom avgusta 2002. godine UNS je dobio posedovni list. Utvrđeno je da komšije bespravno koriste značajan deo placa, kao i da je kuća potpuno ruinirana, bez mogućnosti da se adaptira.
UNS je pokrenuo postupak za iseljenje bespravnih korisnika i zahtevao nadoknadu za trajno uzurpirano zemljište.
Uprava UNS-a namerava da na placu podigne novi objekat koji bi služio za organizovanje novinarskih skupova i za odmor i rekreaciju članova Udruženja, čime bi se ispunilo i zaveštanje Jovana i Ješe Pantelića.
Jovan Đ. Pantelić rođen je 1876. godine u Beogradu. U novinarstvo je ušao sa sedamnaest godina kao saradnik Beogradskog dnevnog lista.Kasnije je radio u časopisima Golub, Zvezda i Bosanska vila.
Godine 1898. Pantelić se seli u Pariz gde je nastavio novinarski rad kao dopisnik Politike i saradnik francuskog lista Maten (Matin), koji ga 1905. šalje u Makedoniju. Pantelić se 1908. aktivno uključio u rad Novinarskog udruženja, na čijem čelu je tada bio književnik Branislav Nušić.
Za vreme balkanskih ratova Pantelić je bio dopisnik Matena (Matin), ali i saradnik Izvršnog odseka Vrhovne komande Srpske vojske. Kao ratni izveštač Pantelić je radio za iste novine i tokom Prvog svetskog rata. U zimu 1915. godine, zajedno sa srpskom vojskom povlačio se preko Albanije. Krajem decembra preko Skadra otišao je u inostranstvo kako bi izveštavao o borbama srpske vojske protiv austrijske, nemačke i bugarske armije.
Zbog velike iscrpljenosti i promrzlosti za vreme povlačenja preko Albanije, desna noga mu je trajno onesposobljena.
Jedan od najboljih Pantelićevih tekstova objavljen je u nedeljniku NIN, br. 271. Na mirovnoj konferenciji u Parizu 1919. godine Pantelić je imenovan za šefa Pres biroa jugoslovenske delegacije. Pariz je napustio 1924. godine.
Drugi svetski rat dočekao je u Beogradu. Nemci su ga uhapsili 1941. i odveli u logor na Banjici. Zbog invalidnosti i teških srčanih smetnji pušten je iz logora u martu 1942. godine. Umro je novembra 1945. godine u Beogradu.
